Uzaklaşmak

Bizler üzüldüğümüzde, sinirlendiğimizde, utandığımızda, kahrolduğumuzda genelde uzaklaşmak isteriz. Bulunduğumuz yerden, konumuzdan, şehirden, rollerimizden, kendimizden.. Bazen yaşadığımız hezeyanın üzerinden 5 dakika bile geçmez bunu düşünmek için. Eğer şu anda orda olsaydım.. la başlayan cümleler kurarız, sonu bitmek bilmeyen .. Bulunduğumuz yer dar gelebilir, aklına ne tam 1 hafta boyunca heyecanla beklediğin dizinin bölümü gelir, ne de son ödeme tarihi geçmiş olan faturalar. Akılda sadece gitmek, uzaklaşmak .. Bir nevi tedavi olup ait olduğun yere geri dönmek, yeni bir kaçış planına kadar kök salmak..

Bunları niçin yazdım? Ben kaçtığımda plan kurabilenlerdenim hayata dair, kendime, çevreme dair. Uzaktayken kafamda devleşir, döndüğümde küçülürüm. Her zaman yapmak istediklerimin ama bir türlü vakit gelmeyenlerin listesi çıkar hasiraltından, gereklilik kipleri her türlü plana uydurulur, üşenilmezse maddelere bile dökülebilir. Dönüşün realitesi eğer atlatılıabilirse şöyle bir göz gezdirilebilir listeye, ama eğer atlatılamazsa yeni bir kaçış planında yanına alınmak üzere rafa kaldırılır. Gerekli adaptasyonlardan sonra plan kurmak için zaten ne vakit olur ne de takat..