Kahvesiz Bir Yaşam

Düşünemiyorum !! Kesinlikle !! Kahve aşkım tekrar depreşmiş durumda. Son 3 gündür kahve içemiyorum, midem birazcık(!) eğlenince kendini bıraktı, yeniden toparlanırken kahveden 1 - 2 gün uzak dursam fena olmaz diye düşündüm. Az önce de tiramisu yapmaya gittim, nescafenin kapağını bir açtım, aman tanrım dedim "işte buuu"...

Kahve benim en büyük zevklerimden. Zaman zaman çay içmeye de çok hevesleniyorum, koca bir demlik demliyorum, bi de bakmışım ki en fazla 2 bardak içebilmişim. Özellikle kahvaltıyla çay içmeyi çok sevenlerdenim. Ama o kahvaltının bitmesiyle benim burnum direkt kahve kokusu alır genelde. Kahvaltının üstüne de kahve içmeye bayılırım. Ya da akşam yemeğinin üstüne ya da hiç farketmez bi şekilde. Sinema izlerken, evde film izlerken, müzik dinlerken, yazı yazarken, yağmur yağarken, güneş açmışken, güneş batarken .. Dedim ya pek farketmiyo bana.

Birkaç gündür de kahve makinelerine takmış vaziyetteyim. Hangisi daha kullanışlı, hangisi daha az yer kaplar, hangisi sütü daha çok köpürtür vs. Şimdilik minik bir filtre kahve makinem var, cappuccino için de şimdilik kendim yapıyorum, makine araştırmalarım da devam etmekte.

Sadece kahveyle ilgili alışveriş yapabileceğimiz çok hoş yerler var ya da yıllardır varlığını sürdüren çeşitli markalarda Türk Kahvelerimiz. Ben geçenlerde karamel şurubu aldım, yaptığım cappuccinonun içine bi miktar koyuyorum, nefis oluyor. Neyse işte böyle.

Çay ve kahvenin hoş güzel felsefeleri vardır, kahve her zaman entellektüel yaşamın vazgeçilmezidir, kült, felsefik filmlerde bolca kullanılır, "coffee and cigarettes" en sevdiklerimdendir misal. Çay üzerine ise söylenecek çok fazla şey var, özellikle bizim kültürümüzün vazgeçilmezi, köklü bir de geçmişi var. Çay denince benim aklıma büyük aile yemeklerinden sonra keyifle demlenen, içilen ve kahvaltıların vazgeçilmezi, simitin olmazsa olmazı gibi düşünceler geliyor. Bu konu benim için saatlerce konuşulabilir, tartışılabilir, bayılıyorum, ama önce bi kahve suyu koymam gerek müsaadenizle.