Dün uzun bir ara sonunda tekrar İKSV-Salon'daydık, mekan olarak özlediğim yegane yerlerden biri oldu, özellikle yazın jazz festivali kapsamında çok şahane günler geçirdik sayelerinde çünkü.
Dün gece Melis Danişmend' in yeni çıkan albümü "Daha Az Renk" in lansmanı yapıldı, aslında ne zamandır albümle ilgili yazmak istiyordum buraya ama kısmet konseri izledikten sonraymış, böylesi daha şahane oldu:)
Mekan baya kalabalıktı ve çoğunluğu müzik camiasından tanıdık simalar oluşturuyordu , bir ara (konserden önce) herkes birbirini kesiyordu hatta wc'de bile acaba ünlü mü bu kimin nesi falan diye baya komikti:)
Melis Danişmend bir kere çok doğal, tatlı bir kadın, sırf bu yüzden bile sevebilirim onu ama ses tonu gerçekten çok iyi, hani sesi ne derece güçlü vs. çok derinlikli bir analiz elbette yapamam ama kulağa şahane gelen bir ses tonu var, ki canlı dinleyince çok daha beğendiğimi söyleyebilirim. Konser yaklaşık 1 saat sürdü, çok kısa geldi elbette herkese:) Biri Pinhani'den, diğeri şahane insan Yavuz Çetin'den 2 cover yaptı, özellikle Yavuz Çetin'i çok iyi söyledi. Biz konserden baya etkilenmiş vaziyette çıktık diyebilirim hatta.
Albüme gelince, ticari niyetle yapılmış bir albüm değil bu gayet bariz hatta sadece 1000 adet basılmış. Şarkıların sözleri çok samimi, sohbet ediyor, içini döküyor gibi sanki dinleyiciye. Çok tutsun diye nakarata yüklenilmemiş, bir hikaye anlatmış sakin sakin Melis. Böyle albümlerin daha çok çıkmasını istiyorum, ticari zekaya harcanacak zamanın sözlere, müziğe harcanmasını istiyorum. Çok mu şey istiyorum? Belki. Ama demek ki olabiliyor.
Alınmalı bu albüm bence ya da bir şekilde dinlenmeli zira ben her dinlediğimde "Büyük Kaçış" şarkısındaki gibi ayaklarımı kıçıma vura vura kaçmak istiyorum Büyükada'ya!
0 yorum:
Yorum Gönder